- Onde estabas o 13 de novembro do 2002?
- Pero se aínda non naceramos!!!
Así comezamos hai uns días a falar dun dos maiores desastres ecolóxicos que viviu Galicia hai vinte anos. Aínda que non naceramos, si lembrabamos, grazas aos nosos pais e nais, o nome do Prestige, do lema NUNCA MÁIS! e outras cousiñas que foron saíndo. Démonos conta que somos unha xeración que non viviu directamente ese desastre ecolóxico, pero que somos o futuro e temos moi claro que HAI QUE COIDAR O NOSO PLANETA, poñendo todos os recursos que teñamos na nosa man e pedíndolles aos que gobernan que tamén o coiden.
Lembrando esa MAREA BRANCA, ESA MAREA DE SOLIDARIEDADE, que axudou a vencer a marea negra, nós quixemos sentirnos herdeiros deles e delas, desas persoas que viñeron de todas as partes do mundo a axudar a limpar as nosas costas, a axudar ás persoas que máis o precisaban, a axudar a que a nosa Terra volvese ter un mar azul e cheo de vida, e por iso lembramos o pasado para EVITAR QUE NUNCA MÁIS SE REPITA. Que mellor forma de facelo que lendo o libro que recolle as creacións realizadas por alumnos e alumnas que terían a nosa idade hai vinte anos! Así foi como comezamos a ler: Nunca máis. A ollada da infancia.
Aquí vos deixamos coas primeiras lecturas na voz dos herdeiros da MAREA DA SOLIDARIEDADE:
